Mrs. Gorzka

Wsi spokojna, wsi wesoła, wsi straszna... - nie o wsi jednak będzie, a o strasznym mieście. Jeśli ktoś myśli, że opowieści o zapadłych dołach, sprowadzających na manowce leśnych ścieżkach, miejscach, gdzie nogi robią się ciężkie jak kamienie, a po plecach spływa zimny pot, czy wreszcie błąkających się korowodach zakapturzonych postaci, które znikają pod wpływem dotyku, dotyczą tylko środowiska wiejskiego, ten jest w wielkim błędzie. Takie opowieści, a nawet jeszcze gorsze, krążą w również w mniej i bardziej nowoczesnych miejskich klimatach. Mało tego, tam gdzie wszystko wydaje się bardziej realistyczne i przewidywalne, takie niewytłumaczalne historie wywołują jeszcze większy strach i emocje. Tak było w domu babci, która mieszkała na samym dole trzypiętrowego budynku i mimo że góra nie była zamieszkana, to i tak wciąż nocami było słychać, jak ktoś sobie przemierza te puste pokoje tam i z powrotem zawsze o tej samej godzinie, a w końcu otwiera drzwi i schodami wychodzi na zewnątrz tylko ...

Kobiety farbują włosy z różnych powodów. A czasem bez powodu - bo tak trzeba. Kobieta niezafarbowana jest zaniedbana i biedna, bo nie stać ją na fryzjera. Lepiej mieć różnokolorowe piórka na głowie niż siwe włosy. Lepiej mieć czarną smołę na głowie i wyglądać jak czarownica niż słowiański mysi blond. Tylko jak tu dbać o te farbowane włosy? Farba w kolorze blond ma to do siebie, że z czasem staje się żółta i pani wygląda jak chodzące po ulicy słoneczko. Posiadaczki ciemnych włosów mogą natomiast się cieszyć z czasem zrudziałą lisią kitą - przynajmniej jest kolorowo. Jednym z odkryć w kosmetologii jest fioletowy barwnik, który zapobiega beżowym blondom przechodzenie na żółtą stronę życia, ale trzeba je stosować regularnie i dość obficie, bo zarówno szampon, odżywkę, maskę, lakier i kto wie co tam jeszcze. Na zrudziałe refleksy też podobno są preparaty. Tak to z czasem kobiety stają się niewolnikami swoich własnych włosów. A przecież zazwyczaj farbują się z jakiegoś powodu....