Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z styczeń, 2021

Strzyga vel upiór z Dankowa

Czarne zjawy, upiory, bezkształtne postacie czające się w mroku, strzygi... Wiecie, co to są strzygi?  To ani upiory, ani zjawy, ani wampiry, ale prawdziwa mieszanka wybuchowa. Źle sypiasz i rano jesteś zupełnie wyczerpany? A może nieswojo czujesz się w swoim mieszkaniu? Znalazłeś ślad po ugryzieniu na brodzie lub ramieniu, a nie było żadnej upojnej nocy? To bez wątpienia zasługa strzygi. Tylko ona mogła to zrobić. Same wybierają sobie miejsce, gdzie będą urzędować. Najczęściej są to miejsca, które znają, np. domy, w których mieszkały. Bo strzygą może zostać każdy, tzn. prawie. Stanie się nią zamordowany noworodek zakopany w lesie, dziecko, które urodziło się z zębami, zrośniętymi brwiami - takie często od razu uśmiercano, bo bano się, że przyniosą na dom nieszczęście, tak samo zresztą jak drugie z bliźniąt. Ale strzygą mogła też zostać dorosła osoba, która lunatykowała, miała podwójny szereg zębów lub nie posiadała włosów pod pachami (słuchajcie panie! i panowie zresztą też). Zazwycza

No to się wybieliło

W statecznym świecie kolor biały jest mile widziany. Kojarzy się z czystością, niewinnością i jawnością. Jak chcesz coś poświadczyć, to wystarczy, że podkreślisz, że jak czarno na białym. A wtedy nie ma już dyskusji. Na pewno ci uwierzą, no chyba że nie umiesz dobrze kłamać, ale biały papier i tak wszystko przyjmie. Biorąc pod uwagę, ile dziennie ludzie podpisują cyrografów, to nawet to jakoś spowszedniało i biały się nieco zeszmacił. Nie ma w tym oczywiście nawet grama jego winy, bo cóż sam on jest wart w tej całej ludzkiej zawierusze. Nad czarnym właściwie też nie ma dyskusji i choć jest przeciwieństwem bieli, to trudno szukać konotacji, że to nieczystość, grzech i matactwa. Czarny był i będzie kojarzony przede wszystkim z elegancją, powagą i autorytetem. A jeśli komuś przywodzi na myśl śmierć i żałobę, to pewnie dlatego, że urodził się i wychował w kulturze europejskiej lub amerykańskiej. W Chinach czy Egipcie jest kolorem szczęścia i życia, nie można więc powiedzieć, że Polak i Chi

W ostatni dzień roku, czyli zegarmistrz światła

Kto by pomyślał, że ten rok się jednak skończy. Nic tego nie zapowiadało. Nie wydarzył się żaden cud, ani tym bardziej żadna katastrofa. Rok sobie czmychnął całkiem po kryjomu i całkiem cicho jak na tak wyjątkowe okoliczności. Mimo wszystko. Mrs. Gorzka ani go nie dokarmiała po kryjomu jak psa sąsiada, który z braku czułości zjada nawet foliową torebkę, jeśli tylko poda się mu ją na dłoni, ani nawet nie spoglądała na niego łaskawszym okiem, żeby się poczuł pewniej i bardziej oswoił. Rok był taki jak zwykle, tylko ciszej odszedł. Zupełnie jak ludzie, którzy gdy chorują robią się coraz mniejsi i cichsi, aż w końcu cichną całkiem, znikają i pozostaje tylko dziura w czasoprzestrzeni, której w żaden sposób się już nie zatka. Gdzieś tam już nie zapali się światełko, dopiero ktoś z czasem zaprowadzi nowe porządki, ale wtedy to już będzie inny czas i inni ludzie, i zupełnie inna lampa.  W ostatni dzień roku Mrs. Gorzka dostała jakoś znacznie więcej, niż się nawet spodziewała. Ładny dzień był,