Zafarbuj włosy i... odmień się

Kobiety farbują włosy z różnych powodów. A czasem bez powodu - bo tak trzeba. Kobieta niezafarbowana jest zaniedbana i biedna, bo nie stać ją na fryzjera. Lepiej mieć różnokolorowe piórka na głowie niż siwe włosy. Lepiej mieć czarną smołę na głowie i wyglądać jak czarownica niż słowiański mysi blond. Tylko jak tu dbać o te farbowane włosy? Farba w kolorze blond ma to do siebie, że z czasem staje się żółta i pani wygląda jak chodzące po ulicy słoneczko. Posiadaczki ciemnych włosów mogą natomiast się cieszyć z czasem zrudziałą lisią kitą - przynajmniej jest kolorowo. Jednym z odkryć w kosmetologii jest fioletowy barwnik, który zapobiega beżowym blondom przechodzenie na żółtą stronę życia, ale trzeba je stosować regularnie i dość obficie, bo zarówno szampon, odżywkę, maskę, lakier i kto wie co tam jeszcze. Na zrudziałe refleksy też podobno są preparaty. Tak to z czasem kobiety stają się niewolnikami swoich własnych włosów. A przecież zazwyczaj farbują się z jakiegoś powodu. Często jest to nowy etap w życiu - tak właśnie - kobiety chcą się odmienić, w tym również charakterologicznie. Blondynki wiedzą, czego chcą i jak to wziąć, ale podobno są głupie, brunetki są tajemnicze, niezdecydowane i ponure, rude natomiast są wredne, niestabilne emocjonalnie i o ognistym temperamencie. Jeśli więc któraś źle się czuje w swojej skórze, to się idzie przefarbować. Ileż to życie zna ciekawych scenariuszy o tak diametralnej odmianie. Czy każdy moment jest dobry na zafarbowanie? Podobno nie zaleca się farbowania w czasie menstruacji, ciąży czy antybiotykoterapii. Nie powinno się ich również farbować, gdy minęło zbyt mało czasu od ostatniego farbowania (cieszmy się dłużej słoneczkiem i lisią kitą), a także gdy włosy są w słabej kondycji, wypadają, łamią się i kruszą. Ileż to trzeba sprawdzić informacji, żeby zafarbować włosy! Jedno jest jednak pewne - najważniejszym powodem farbowania jest chęć poprawienia swojego wyglądu - ot po prostu, żeby bardziej się podobać nie tylko innym, ale przede wszystkim samej sobie. Jeśli tak - to ok. W tym celu stosuje się również inne metody, np. kupuje nowe sukienki, buty, bieliznę, pończochy i biżuterię, a także szminkę i lakier do paznokci. Przymierza te wszystkie fetysze przed lustrem w szafie, kryguje, zalotnie spogląda, trzepocze rzęsami, a zafarbowane włosy wygładza na szyi, ramionach i może jeszcze karku. Zapewne kobieta, która w ten sposób o siebie dba, jest szczęśliwa, pewna siebie i uważa, że jeszcze ją coś przyjemnego w życiu spotka i czeka na okazję. Ładna i zadbana kobieta nawet nie musi za wiele mówić - wystarczy, że wygląda. Wszelkie zmiany w życiu są pożądane, nawet jak trudne i niespodziewane, bo kiedy w końcu jak nie teraz? 

 

 

Kazimierz Przerwa-Tetmajer 

Lubię, kiedy kobieta…

Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,

Kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu,

Gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała blednie,

I wargi się wilgotne rozchylą bezwiednie.

 

Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi,

Gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi,

Gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem,

I oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem. 

 

I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania

Przyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądania

Zwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia,

Gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia. 

 

Lubię to — i tę chwilę lubię, gdy koło mnie

Wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,

A myśl moja już od niej wybiega skrzydlata

W nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata.