Wieczorem

"Wieczorem było, wieczorem,

Gdy zorza gasła nad borem.

Dzienny ulatniał się skwar,

Rosa nam spadła na głowy

I zmierzchem dymił się jar,

Jar kalinowy. "   (B. Leśmian)

 Wieczorem to było. Dom był pusty. A nawet jak ktoś był, to udawał, że go nie ma, nawet koty. Zrobiło się już ciemno i Mrs. Gorzka zabrała się za swoje niedokończone sprawy. Takiej pustki w głowie jak dzisiaj, to dawno nie miała. Czyżby to znak, że coś się jednak skończyło? Że Gorzka nie ma już żadnej niedokończonej sprawy?

Resztki tego domu znajdują się w lesie, przy samej drodze. Nic już prawie nie widać, bo leśne krzewy dziko wiją się między spróchniałymi, osmolonymi deskami, resztkami futryn z okien i drzwi. Tylko wymurowany czerwoną cegłą komin - zalążek każdego domu - stoi dumnie świecąc czarną jamą, w której widać jeszcze resztki sadzy. Jakby jeszcze wczoraj paliło się w tym piecu i ktoś się przy nim grzał późnym wieczorem wpatrując się w ciepłe płomienie, które właśnie odbijają się na ścianie i podłodze. Jakby ktoś ogrzewał zmarznięte dłonie nad tym domowym paleniskiem wzrok przenosząc za okno, w którym tylko las i las...

Wszelka roślinność jak szalona wdziera się w każdy zakamarek, przerastając nawet boczne ściany. Tam gdzie się póki co nie da, żyją mchy, ale wkrótce i one będą musiały ustąpić silniejszym i wyższym gatunkom. Dorodne gałęzie strzelają w górę jak ogniste języki wyżej i wyżej, aż do samego nieba, aby i ono zapłonęło na chwilę wieczorną zorzą. Bo ktoś z okien chce obserwować tę łunę, bo to jedyny dowód, że gdzieś za tą głuszą życie się toczy.

Ile jest takich wymarłych domów a nawet wiosek? W ilu nad paleniskiem wisiał wianek z czosnku, a nad drzwiami osikowy kołek? 

Spóźniła się Gorzka. Kiedyś ilekroć przejeżdżała koło niego, bała się wejść. Wyobrażała sobie jak otwiera te ciężkie drzwi i wchodzi w to ciemne wnętrze, bo okna były pozabijane. Unosi się dziwny ziemisty zapach, bo zamiast podłogi jest polepa, wokół pajęczyny i stare zniszczone sprzęty, stłuczone naczynia, a na brudnych ścianach ślady krwi. To jest niestety efekt oglądania przez dziesięciolatkę wszelkich niedozwolonych filmów na kasetach video. W efekcie każdy stary opuszczony dom, to świadectwo jakiegoś w najlepszym przypadku mordu, a w najgorszym lokum wampira, który tutaj gdzieś spoczywa w swojej trumnie i trzeba go przebić osikowym palikiem.  I jak tu teraz wejść? Niejednokrotnie próbowała namówić kogoś, żeby tam  z nią wszedł, ale reszta bała się jeszcze bardziej, no bo przecież tam ludzie umierali, a w nocy tam coś wychodzi spod podłogi. I co ona miała na to poradzić, że chciała zobaczyć, jak tam to coś wyłazi spod tej podłogi? Tyle że nie sama. 

No to sobie teraz weszła sama, ale ani dachu już nie było, ani nawet wszystkich ścian, tylko ten komin z sadzą, który kiedyś rozgrzewał całe pomieszczenie. Tu była kiedyś kuchnia i stał stół przy którym zasiadali mieszkańcy i jadali razem, tu był pokój, w którym sypiali też razem, tu się pewnie poczęły jakieś dzieci, które uciekły z tej dziury w daleki świat i tylko czasem wspomną jeszcze, że kiedyś był taki dom, w którym żar z pieca odbijał się w podłodze. 

Ile ma jeszcze Mrs. Gorzka takich niedokończonych spraw? Oj coś ty najlepszego zrobiła...