"Deszcz"
K.I. Gałczyński
Mówiłam tobie już pięćdziesiąt kilka razy,
żebyś już poszedł sobie, przecież pada deszcz,
to przecie śmieszne takie stać tak twarz przy twarzy,
to jest naprawdę niesłychanie śmieszna rzecz;
żeby tak w oczy patrzeć: kto to widział?
żeby pod deszczem taki niemy film bez słów,
żeby tak rękę w ręku trzymać: kto to słyszał?
a przecież jutro tutaj się spotkamy znów -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jeśli trochę pada, to niech pada -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarować musiał deszcz.
Kocham deszcz, wiesz? https://www.youtube.com/watch?v=tp5rABYRWUc
OdpowiedzUsuńŚwietne te kaczuchy :)
UsuńWow - fantastyczne zdjęcia. A wiersz - prawie z baśni zwanej miłością. Przypomniał mi się ten utwór w muzycznym wydaniu :) Samych dobroci i pięknej Wiosny :)
OdpowiedzUsuńhttps://youtu.be/XYGJmFHtFh4
Tak sobie przypomniałam, że prawie robi bardzo dużą różnicę ;) Nie wiedziałam, że jest muzyczny wariant tego wiersza, ale i rzeczywiście miłośny dość jest, a mnie chodziło o bardzo trudne rozstanie, ale niech będzie miłość. Tego samego życzę, może piękna wiosna już tuż tuż :)
UsuńJa deszczu mam już dosyć. Lubię słońce i długie spacery. W czasie deszczu to już nie to.
OdpowiedzUsuńTo dla miłośników mokrych ubrań, kaloszy i parasoli. Pogodzie chmurnej mówię do widzenia, idź sobie wreszcie, gdzie pieprz rośnie, żeby mu się dobrze rosło, ja ciebie nie
potrzebuję.
Deszcz to pół biedy, najgorsze jest zimno. Ja dzisiaj tak przemarzłam, że w żaden sposób nie mogę się ogrzać. To dla mnie gorsze od deszczu. Ale pogodzie pochmurnej też mówię do widzenia. Zdecydowanie wiosna w tym roku okropna.
UsuńAch, przypomniałaś zaczarowanego Gałczyńskiego w dorożce...
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia Ci wyszły. Te fale dyferencjału jak z rtęci. Cudowne :))
A deszczowy las i bagna mają swój urok. I dobrze, niech mają. Dobrze, ze umiemy patrzyć na świat nie tylko przez pryzmat ładnej pogody i słońca, ale deszcz, to swoiste nastroje. Pamiętasz ze szkoły Wiersz Leopolda Staffa "Deszcz jesienny"? Ma to swoją barwę, urok i muzyczność.
A rozstania...
każde jest nieprzyjemne. Nawet na "tę trochę", a deszcz to potrafi pięknie podkreślić. Nie wiem, czy znasz trochę rosyjskiego kina. Niezawodny znak, ze mamy z nim do czynienia, to stacja kolejowa, deszcz i bohater lub bohaterka i pożegnanie. Murowany motyw :))
Pozdrawiam Cię bardzo, bardzo serdecznie :)))
Nie przepadam za poezją, ale Gałczyńskiego lubię, nawet bardzo. Zawsze jak mi coś wpadnie w ucho, to potem okazuje się zazwyczaj, że to właśnie on. Te krople to jedyne co udało mi się zrobić w te ponure pogody. Jakoś też tak idealnie wpisały się w mój nastrój. Chciałabym o takim rozstaniu myśleć, jak piszesz Ty. Niestety czeka mnie rozstanie raczej już na zawsze, a że mój blog ma charakter terapeutyczny, to jakoś tam staram się oswoić sytuację.
UsuńWiem, o czym piszesz, te rozstania na peronach w deszczu, choć na rosyjskim kinie nie znam się właściwie wcale, ale najpewniej coś mi musiało utkwić w pamięci z dawnych lat. Natomiast przypomniałeś mi film węgierski pt. "Kontrolerzy" i właśnie dzisiaj go sobie obejrzę. Cała akcja dzieje się w budapesztańskim sławnym metrze. Nie wiem dlaczego, ale to jeden z filmów, do których mam jakiś dziwny sentyment. Również pozdrawiam Cię bardzo serdecznie :)))
Witam serdecznie ♡
OdpowiedzUsuńLubię deszcz, naprawdę lubię deszcz ale słońce ma swoje uroki i miło by było gdyby i słoneczka było więcej :) Cudowne zdjęcia!
Pozdrawiam cieplutko ♡
Piękny wiersz. Bardzo lubię słuchać deszczu...
OdpowiedzUsuńBardzo lubie deszcz w gorach czy na lace i zapach powietrza po ulewie i zapach mokrej trawy tez.
OdpowiedzUsuńWspanialy wiersz a zdjecia jeszcze wspanialsze.