Koniec roku jak zwykle skłania do spojrzenia wstecz, do pewnych podsumowań i rachunków sumienia. Nie bylibyśmy ludźmi, gdyby zawsze wychodziły one kryształowo. Ostrożnym trzeba być także co do noworocznych postanowień - zazwyczaj niewiele z nich dochodzi do skutku, choć może to wcale nie jest prawdą, a jedynie wymysłem internetowych copywriterów. Jakkolwiek by nie było, Gorzka w tym roku ma wrażenie, że więcej jej się śniło niż przydarzyło naprawdę. Teraz nawet tym bardziej, gdy dochodzi do podsumowań, nie może sobie przypomnieć, co dokładnie wydarzyło się w rzeczywistości, a co było tylko marzeniem sennym lub sztuką, którą trzeba było dobrze zagrać. Choć tak naprawdę szczypała się wielokrotnie w najróżniejszych sytuacjach, to najwidoczniej zabrakło kogoś, kto zrobiłby to nieco mocniej, pozostawiając ślad na dłużej i nie pozostawiając złudzeń co do tego, że to dzieje się tu i teraz, że wydarzyło się naprawdę, a nie tylko we śnie. Zdecydowanie zabrakło tego szczypania. Niech więc w tym Nowym Roku więcej ciepła, czułości i ludzkiej bliskości będzie..., nawet jeśli na początku może trochę zaboleć. W końcu przecież nie ma prostych dróg, nawet jeśli takie wydają się na początku, a każdy sen kończy się dobrze - ciepłą pościelą i błogą ciszą.
Gorzka z mojego doświadczenia, a parę latek mam, to kiepsko z tym szczypaniem i nie ma się co łudzić do piękna tego świata. Zazwyczaj są dwa bieguny, bo ponoć inaczej nie może być, jak tylko plus i minus. Pomimo pięknych haseł i całej dobroci świata, jak się człowiekowi zaspało samemu, to przyjdzie się samemu obudzić. Jak spadło się na samo dno, niekoniecznie nawet z własnej winy, a jedynie śnienia, to trzeba się samemu za uszy wyciągnąć. Może w ten piękny dzień pełen nadziei, miłości, dobroci nie powinnam pisać publicznie takich słów, bo to niezbyt poprawnie politycznie. A życzenia Twoje piękne. I ta bliskość drugiego człowieka, przyjaźń to chyba jedno z najcenniejszych rzeczy jakie możemy dostać, bo samemu cholernie trudno, nawet jak tam sobie ktoś lubi pobyć sam, bo np introwertyk, albo potrzebuje usłyszeć własne myśli :) Po staropolsku - niech Ci się darzy w miłości, bliskości, zdrowiu i wszelakim innym inwentarzu 🍀✨🤗💖
OdpowiedzUsuńA może tak samemu zacząć szczypać? Z moich obserwacji wynika, że tak szybciej skłoni się kogoś do interakcji niż tylko głaskaniem. ;) Powiedziałabym raczej, że pierwszy stycznia jest dniem, w którym większość leczy kaca, więc nie martw się poprawnością polityczną. Osobiście też nigdy 1 stycznia nie kojarzył mi się z dniem pełnym nadziei, miłości i dobroci, a raczej wprost przeciwnie coś w stylu "I znowu k...a wszystko od nowa". Niemniej ciszę się niezmiernie, że moje życzenia wywołały aż taki wyrzut, a wszystkie życzenia mają szansę się ziścić tylko wtedy, gdy zaczniemy od siebie, bo tak to rzeczywiście może być tak jak piszesz: "Jak spadło się na samo dno, niekoniecznie nawet z własnej winy, a jedynie śnienia, to trzeba się samemu za uszy wyciągnąć." Więc niech się nam "darzy w miłości, bliskości, zdrowiu i wszelakim inwentarzu" :))
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
UsuńKoniec roku ani trochę nie skłania mnie do podsumowań. Może dlatego, że wszyscy
OdpowiedzUsuńo tej porze podsumowują i robią postanowienia. Dla mnie to oklepane, bezsensowne
działanie nieprowadzące do niczego. Żadnej z tego przyjemności, żadnej satysfakcji.
Gorzkiej życzę miłych snów. Nieważne, czy można je odróżnić od rzeczywistości, czy nie.
W końcu rzeczywistość też może być snem, tylko bardziej realnym.
Szkoda czasu na podsumowania, z których zazwyczaj nic nie wynika - roztrząsamy, planujemy, a nie widzimy tego co tu i teraz. Natomiast Twoi bohaterowie świetnie lawirują między tym co się śni, a co nie, w historiach i przestrzeniach rodem ze snu albo zwykłej, szarej rzeczywistości. Życzenie miłych snów bardzo chętnie przyjmę, bo ostatnio nie były zbyt przyjemne.
UsuńA w życiu żadnych postanowień i podsumowań nie robiłam. O_o
OdpowiedzUsuńZdecydowanie lepiej czas wykorzystać na bardziej konstruktywne i przyjemniejsze działania.
OdpowiedzUsuńTeż w Portugalii byłaś Gorzka. Tak jak ja :) :) :) To, co Ty też kiedyś zwiedzałam :)
OdpowiedzUsuńA ja lubię podsumowania, lubię... Jestem refleksyjna. Dziwne, że posta podsumowującego nie zrobiłam, choć zwykle to czyniłam. Ale FB filmik zrobiłam podsumowujący chwile piękne 2o21. Czyli zrobiłam... Natomiast postanowień noworocznych nie czynię, wolę spontaniczne ale z rezultatem...
No właśnie, masz rację, spontaniczne akcje zazwyczaj kończą się świetnym rezultatem. Nie ma czasu na długie i nudne planowanie, roztrząsanie, gadanie, które i tak zwykle nic nie wnosi, bo każdy ma 100 pomysłów. No chyba, że ktoś cierpi na nadmiar czasu wolnego, to czemu nie ;)
OdpowiedzUsuńCudne zyczenia Gorzka dziekuje! Jeszcze raz Wszystkiego najlepszego! Ja to z postawieniami ostroznie, bo co roku jestem bardziej zawiedziona. To nie wyszlo, tamto nie wyszlo. To tak jak z planowaniem. Przewaznie nie wychodzi nic. Pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńCieszy mnie, że chociaż Tobie się podobają, najwidoczniej inni nie odczuwają takich braków. Więc jeszcze raz powtórzę - ciepła, czułości i miłości w Nowym Roku!
UsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
Usuń