Z całą pewnością coś, co wydarzyło się dawno przed laty, tak owiło się w mgłę, że nawet wraz z lekkim podmuchem wiatru po prostu znikło, rozpłynęło się w powietrzu, a w pamięci nie pozostała nawet luka, którą można by jakoś wypełnić. I wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to, że to samo powtórzyło się jeszcze później raz, a potem jeszcze raz i znów. I tak do skutku, albo bez końca. Tym samym ta dziwna i uporczywa powtarzalność sprawiła, że coś odległego odżyło i sprawiło, że zaczęło istnieć, żyć swoim własnym życiem. Powtarzalność sprawiła, że być może wydymane, mgliste wspomnienia stały się realne, dotykalne, słyszalne i nabrały smaku oraz zapachu. Całkiem przyjemne to doświadczenie, które sprawiło, że ktoś poczuł się umiejscowiony, tożsamy z życiem i sobą samym. To znaczy, że żyje, że istnieje, a życie o nim nie zapomniało, czy zwyczajnie się o niego upomniało. I tak powinno być, nawet jeśli to czasami trudne i męczące. Co roku niezmiennie przychodzi jesień i przychodzi listopad, w
I tak przywołałaś wspomnienie pewnego, niesamowitego utworu: https://www.youtube.com/watch?v=DLOth-BuCNY
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia jesieni...
Klimatycznie. Piękna ta nasza jesień, pięknie nas inspiruje.
OdpowiedzUsuńAch ten drapak uczuć i zdjęcia. Przez chwilę mi się wydawało, że lubię jesień, ale tylko przez chwilę. Nie lubię, bo ciemności, bo ptaki nie śpiewają, bo dzień niby ciepły, lecz wczesna noc zimna. Tych bo jest zbyt dużo. Jednak dzięki tami ludziom jak Mrs. Gorzka żyję, trwam aż do wiosny.
OdpowiedzUsuńWiersz idealny - nie tylko o jesieni. Mamy swoje różne strony z różnych nawet książek. W sumie kilka słów, a opisało człowieka jako całość. Zdjęcia cudowne. Obejrzałam na laptopie powiększone. Namalowałaś słońce jesieni roztańczone. Piękne. Rozpieszcza nas w tym roku jesień. Dobrego czasu Gorzka i dużo słońca, ciepła na kolejne dni <3
OdpowiedzUsuńKocham poezje Harasymowicza. Urzeka mnie każdy jego wers, jesienny czy jesienny. Urocza lekkość w każdym słowie.
OdpowiedzUsuńPięknej niedzieli Kochana
Kasinyswiat